Wachten op de spiegel

Twee jaar geleden heb ik het, dankzij een goeie vriendin, hélemaal ontdekt: suppen. Op het eerste gezicht misschien niet de meest indrukwekkende tak van sport, maar voor mij wel degelijk iets wat me naast lichamelijke beweging ook rust en ontspanning geeft. Wat wil een 40 plusser nog meer?

In het begin spraken we altijd vooraf af, mijn vriendin en ik. ‘Kun jij op die en die datum over twee weken? Mooi! Dan kan ik ook!’ Maar na verloop van tijd kwamen we erachter dat het zo niet werkt. Ons plan om de overkant van het Veluwemeer te halen bereikten we namelijk nooit. De wind bepaalde dat we niet verder kwamen dan halverwege. En dan nog even thuis zien te komen!

Toen ik vorig jaar een sup cadeau kreeg, begon ik de gouden regel van het suppen pas te snappen: je moet gaan wanneer het water zo glad is als een spiegel. Toen ik dat deed, veranderde mijn beleving van het suppen compleet. Wat was dít heerlijk! Zonder problemen bereikte ik mijn doelen en kon ik ongeremd genieten van wat er om me heen gebeurde.

Zo lag ik deze zomer lekker te dobberen, languit op m’n supboard, midden op het Veluwemeer. Terwijl de zonnestralen m’n lichaam verwarmden, bedacht ik me zoiets moois. Namelijk dat het in het echte leven niet anders is. Ik ben niet degene die bepaalt wanneer het ‘supweer’ is. Er is er maar één die dat doet, en dat is de wind. Wat kan ik soms eigenwijs zijn door zelf uit te willen maken wanneer ik welke stappen zet. Maar hierdoor mis ik wel eens de rust, ontspanning en doelen die ik voor ogen had.

Als er iets is wat ik mag leren, dan is het om geduldig te zijn. Wachtende en wetende dat de ‘spiegel van het leven’ zich vanzelf aandient. Wat een rust geeft dat! En wat een mooie les om komend seizoen mee aan de slag te gaan. Doe je mee?