Twee jaar geleden heb ik het, dankzij een goeie vriendin, hélemaal ontdekt: suppen. Op het eerste gezicht misschien niet de meest indrukwekkende tak van sport, maar voor mij wel degelijk iets wat me naast lichamelijke beweging ook rust en ontspanning geeft. Wat wil een 40 plusser nog meer?
Deze twee woorden had ik zelf nooit bij elkaar bedacht. Maar als ik je vertel wat ik laatst heb meegemaakt, zul je me begrijpen. Enige tijd geleden kochten we twee fietsen voor onze boys. Ze fietsen namelijk elke dag kilometerslang voor school, dus er was echt iets goeds nodig. Maar twee maanden na aankoop liet één van de twee fietsen het al afweten. De gehele achterzijde kwam er vanaf zetten. Ongelofelijk! Hoe was deze in elkaar gezet? Tijdens een (te) gezellig gesprek tussen twee fietsenmakers ofzo?
Onderweg van school naar huis. Ik ervaar de noodzaak om te weten hoe laat het is. Omdat ik zelf geen horloge draag, kijk ik om me heen om te zien of er iemand is aan wie ik het kan vragen. Vlak voor me zie ik een meisje lopen waarvan ik weet dat ze in mijn straat woont. Ik aarzel haar te benaderen, omdat ze bekend staat als iemand met een grote mond, een pester. Maar omdat ik er zelf geen ervaring mee heb, sprokkel ik alle moed bij elkaar en loop ik naar haar toe.